Acı Kahve

Tanışma şansım oldu geçenlerde Tanrıyla...

Kar yağıyordu dışarda, küçük bi kafeye oturduk; ikimizde kahve istedik, benim ki olabildiğine sütlü ve şekerli, onun ki sade, zaten güçlü adamlar hep öyle içmez mi kahvesini; nasıl içerler bilmem tatsız tuzsuz acı... 

Kısa bir sohbetti bizimkisi, öyle ya meşgul biri o... 

Beni sevmiş olacak ki konuşmanın sonunda ondan bir şey istememi söyledi;

Al Tanrım yüreğimi bu bedenden, sakla kimse bulamasın ben bile...

Bütün yollar kapalı, ulaşım artık büyük sorun...

Bitmek bilmeyen kazı çalışmaları,

Üstelik bu kar kıyamette...

Gözyaşıyla uğurladıklarımız perişan,

Geri dönüşler bi çare...

En büyük yalanların kurbanı yine mi siz?

Ahh yine siz, peki ya biz?

Peki ya yüreğim? 

Hani o son nefesle hastalıklı duygularınızı

miras bıraktığınız o yer...

Gülümsememi bulabilir misiniz?

Korkularımı buruşturup atabilir misiniz?

Saflığımı kadınlığımdan kurtarabilir misiniz?

Kanattığınız gökyüzümü tekrar maviye boyayabilir misiniz?

Siz Tanrıcılık oynayabilir misiniz?

Geri verin gözlerimin rengini...

Hepi Niv Yiırrr

Hiç bu kadar inanmak istediğimi hatırlamıyorum, muhtemelen istedim ama hatırlamıyorum işte.
Kafam iyi rezil bir yılbaşı geçirdim, çokta rezil denemez, beklentimin çok altındaydı sadece o kadar...
Ama bu kadar rezil olmasının sebebi ona inanma isteğimdi, sanırım aynı dürüstlüğü başkalarında bulamıyacağım; Sence?
Hala senden bahsederken ikinci tekili kullanmam pek hayırlı olmasa gerek, hala birinci çoğula geçemememişken...
Hatta bunu aklımda sen değil o varken yazmam ve sana 'SEN' demem çelişkili değil mi?
MUTLU SENELER NE DİİM BE UFF...

Kaybedişler

Birini ağlayabilecek kadar çok sevmek, düşüncelerini ona teslim etmek,
İçindeki ürperti de onu hissedebilmek, ürkerek ama kararlıca dokunmak,
Kokusunu kendi nefesine katabilmek,
Uyurken bile onu sevmek,
Kendini kayberdecesine özlemek.
Onu yaşamaktan korkacak kadar, Ona aşık olmak,
Kızamamak, konuşamamak,
Bunların tadını almışken, kaybettiklerini bulamamak...
Surlarım var, yaşanmışlıklarla örülen,
Duygularım vardı, ihtilallerle ölen.

Issız Adam

Türk filmlerini sinema da izlemeyi sevmem, yani ne gerek var ki, nasıl olsa iki ay sonra televizyonlarda yayınlanacaktır, bunun yanı sıra televizyonda da aynı zevki alarak izlenebilir niteliktedir...
Bugün Çağan Irmak'ın "Issız Adam" filmine gittim, bayılmadım, öldüm filme...
Neden bu kadar etkilendiğimi anlamadım, kendimle çok mu özdeştirdim yoksa gerçekten çok başarılı oyunculuk mu izledim bilmiyorum...

Sen dizime yattın, ben bir hikaye anlattım ve sen büyüdün...
Karda üşüyorsun, uyku güzel geliyor ama öldüğünün farkında değilsin...

Küçük Bir Aşk Doğdu

Doğum günün kutlu olsun aşk!
Eski sen değilsin artık, büyüdün...
Eski ben değilim artık, ufal(an)dım...
Eski biz değiliz artık, biz değiliz!
İki iyi arkadaşız sadece,
Ne bende harcanacak gurur,
Ne de sende yetecek cesaret var.
Tükendik...
Sözler yetmedi, yetemedik birbirimize.
Yeni yaşın mutlu olsun bitanem, benden uzak olsun...
Bırak beni...
Aylarca sensiz nefes almaya çabaladım ve başardım da,
İzin ver böyle devam etsin...
Dedim ya eskisi gibi değiliz, olamayız...

G.F.Y.

Kendi kendini tatmin ediyosun dimi böyle yaparak...
Bok vardı geldin bugün yanıma,
Bok vardı selam verdin bana...
Gördün mü bende ki izlerini?
Sertleşti mi erkekliğin?
Ne diye cevap verdim sana...
İstemiyorum seni, bu kadar basit is-te-mi-yor-um...
Benimse iyice...
Dönmemecesine demiştik,
Ama o yol kısaydı,
Ama durdu duracak gitmiştik,
Aksi gibi bizim sokakta ki trafik hiç bitmemişti,
Neden öpmüştün ki ellerimi...

Gidişimize değil,
Bitişimize değil,
Geri dönüşlerimize bu...

En Değerlim

Ondan bundan geçtim sana kıyamıyorum...
Hayatımda en önemli kişilerden biri değilsin o kişi sensin,
Üzülmeni görmeye dayanamıyorum, dün sabah ağladığını duyduğumda
yanına gelmeyişimin tek nedeni bu...
Bugün iyi ki kalmışım yanında bırakmamışım seni, ben olmadan yaşasaydın olanları kendimi affetmezdim,
Sen herşeysin, hatırlarmısın bilmiyorum birgün bana dönüp "Sen benim hayat arkadaşımsın." dediğin zamanı, benim gözlerimin dolduğunu, o sözün benim için herşeyden değerliydi...
Ben senin hep küçük sarı saçlı bebeğin olacağım, Annem seni çok seviyorum...

Hani eski zaman masalları anlatır
Hüznümü huzura dolarsın
Kaşım gözümden çok içim bir parçan
Annem sen benim yanıma kalansın

Hani bir biblon vardı kırdığım
Üstüne ne kırgınlıklar yaşadın
Ama bil ki ben de parçalandım
Annem ben senin yanına kalanım

Annem annem
Sen üzülme
Sözlerin hep yüreğimde

Uzayan sohbet gecelerinde
Rolleri unutup dost oluuruz
Bizi bağlayan bu kan değil yalnız
Annem biz birbirimize kalanız

Ben kararlı uçarken yolumda
Sen çatık kaşların altında
Katıksız sevgiyle bakarsın
Annem sen benim yanıma kalansın

Annem annem
Gel üzülme
Ben hala senin
Dizlerinde