Salı, Kasım 18, 2008

Kaybedişler

Birini ağlayabilecek kadar çok sevmek, düşüncelerini ona teslim etmek,
İçindeki ürperti de onu hissedebilmek, ürkerek ama kararlıca dokunmak,
Kokusunu kendi nefesine katabilmek,
Uyurken bile onu sevmek,
Kendini kayberdecesine özlemek.
Onu yaşamaktan korkacak kadar, Ona aşık olmak,
Kızamamak, konuşamamak,
Bunların tadını almışken, kaybettiklerini bulamamak...
Surlarım var, yaşanmışlıklarla örülen,
Duygularım vardı, ihtilallerle ölen.

Issız Adam

Türk filmlerini sinema da izlemeyi sevmem, yani ne gerek var ki, nasıl olsa iki ay sonra televizyonlarda yayınlanacaktır, bunun yanı sıra televizyonda da aynı zevki alarak izlenebilir niteliktedir...
Bugün Çağan Irmak'ın "Issız Adam" filmine gittim, bayılmadım, öldüm filme...
Neden bu kadar etkilendiğimi anlamadım, kendimle çok mu özdeştirdim yoksa gerçekten çok başarılı oyunculuk mu izledim bilmiyorum...

Sen dizime yattın, ben bir hikaye anlattım ve sen büyüdün...
Karda üşüyorsun, uyku güzel geliyor ama öldüğünün farkında değilsin...